Columnist: Jan Lacet van Impackon
Koffie zetten wij met een gewoon snelfilterapparaat en daar hoort dan een klein schepje Buisman in voor de smaak. Daar ben ik van huis uit mee opgegroeid en dat doe ik zelf dan ook nog steeds. Waarschijnlijk kent de jongere generatie het product niet eens, dus dat zegt wat over mijn leeftijd…
Vroeger zat Buisman in een metalen blikje. Jaren geleden is men naar een glazen potje met metalen schroefdeksel overgestapt, welke later gewijzigd werd naar een kunststof schroefdeksel.
Vervolgens is men weer terug gegaan naar een blikje met een metalen snap-deksel. Waarschijnlijk om marketing / nostalgische uitstralingsredenen. En daar ging het mis.
Buisman is een gemalen gebrande suiker in poedervorm en is hygroscopisch. Een goede vocht barrière en afdichting van de verpakking is dan ook cruciaal voor de houdbaarheid van het product, ook tijdens de gebruiksperiode. Voor de houdbaarheid werd het glazen potje voorzien van een aluminium seal op de bovenrand. De gebruikte schroefdeksels zorgden ook voor een goede afdichting tijdens het gebruik.
Ook het blikje heeft een aluminium seal voor de houdbaarheid. Het werd echter al snel duidelijk dat het kleine randje compound in het metalen deksel in combinatie met de niet goed werkende snap-sluiting van het deksel niet zo’n succes was. Met het gevolg dat we, tot mijn frustratie, telkens een half blikje weg moesten gooien omdat de inhoud een zwarte harde klont geworden was.
Verpakkingskundige zijnde heb ik de moeite genomen om Buisman via mail hierover te informeren. Na enige tijd kwam er een korte reactie dat men er van op de hoogte was en naar een oplossing ging zoeken.
En nu in 2022 is er een nieuwe verpakking. Deze keer is er gekozen voor een ronde donker bruine PET-pot met een zwart PP schroefdeksel zonder compound of inlage. T.b.v. de houdbaarheid is de pot ook weer voorzien van een aluminium seal op de bovenrand.
De inhoud is vergoot, van 150 gram in het blikje naar 175 gram in de nieuwe pot. Dit staat ook nadrukkelijk met rode letters op een gele rand op het label. Aangezien ik de prijs van een blikje niet weet kan ik niet oordelen of de huidige € 1,89 voor de grotere pot gunstiger of ongunstiger uitpakt.
Zoals gebruikelijk in deze tijd ook een korte analyse i.v.m. het milieu. Het metalen blikje was en is natuurlijk uitstekend recyclebaar, zelfs als het in het gewone huisvuil meegaat zal het er wel uitgevist worden. Maar het mag / moet tegenwoordig natuurlijk in de zak met kunststof verpakkingsafval.
Het glazen potje kon ook goed gerecycled worden. Ik ga er van uit dat iedereen dat gewoon met het oud glas meenam.
Dan de nieuwe kunststof pot. Deze is uit 2 kunststoffen gemaakt die in principe recyclebaar zijn. Maar de vraag is of dit ook werkelijk gaat gebeuren. De donker bruine PET pot en zwart PP deksel zal waarschijnlijk alleen laagwaardig gebruikt kunnen worden. Waarschijnlijker is dat het uiteindelijk verbrand gaat worden met als mogelijk resultaat enige energie terugwinning.
Waarbij dan als positief aspect gezegd kan worden dat de kunststof pot het minste materiaal (in gewicht) vraagt en waarschijnlijk het minste energie om het te maken.
Bottom-line voor mij als consument is echter de vraag, hoe gaat de nieuwe pot zich gedragen tijdens gebruik. Is de afdichting van het PP deksel voldoende om de inhoud in zijn geheel te kunnen gebruiken. De nieuwe pot staat al in de kast, maar eerst moet het in gebruik zijnde blikje nog leeg.
De tijd zal het leren…
Deze maandelijkse column is een samenwerking tussen Easyfairs en de VNV (Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen). De VNV is de Nederlandse vereniging van experts op het gebied van verpakking en verpakken (www.verpakkingskundigen.nl).