Columnist: Koen Kuypers, senior specialist packaging engineering Organon.
De meeste mensen kennen het wel. Zo’n kilozak rijst, die je niet fatsoenlijk open kan maken. En dan zit er zo’n sticker op om hem te hersluiten, die ook nooit goed blijft plakken. Als ik er mee bezig ga vind ik na het koken overal rijstkorrels terug: voor mij werkt deze verpakking niet. Muizen zijn er wel dol op.
Als alternatief is er de doos. Karton: volgens menigeen beter voor het milieu. Maar hij is dus ook beter voor de keuken-hygiëne: voor mij een belangrijker overweging om voor de doos te kiezen.
Maar toen ik laatst een doos uit de voorraad-lade pakte keek ik wel even raar op. Ik was verbaasd dat de kleppen van de doos niet goed geplakt waren. Met ooit een baan in de vouwkartonnage is dat een soort afwijking, maar ook een gemiddelde consument had kunnen zien dat de doos scheef geplakt was; een parallellogram-vorm van boven en onder (zie foto’s).
Behalve dat het er niet zo netjes uit ziet, was de verpakking ook niet helemaal dicht: in de lade lagen een paar korrels. Ook liep de bedrukking (rode voordeel-band) niet zoals bedoeld was door over de kleppen.
Op één of andere manier was de volgorde van sluiten van de kleppen (zowel de boven- als de onderzijde) verkeerd gegaan waardoor het verband uit de verpakking was en het pak niet meer rechthoekig was.
De volgende verrassing kwam toen ik de doos open maakte. Het vul-niveau zat ruim boven de uitschenk-opening en de rijst viel zo uit het pak op het aanrecht en op de grond. Of er te veel was afgevuld of dat de inhoud van de doos te klein was doordat de vorm niet meer rechthoekig was kon ik niet meer achterhalen: voor het wegen van de volle verpakking was het tenslotte te laat.
Blijkbaar waren de instellingen en instructies bij de verpakkingslijn niet duidelijk en eenduidig. En was er te weinig kennis aanwezig om het te doen zoals het zou moeten; zoals het bedacht is.
Het resultaat was dat de doos er niet uit zag zoals bedoeld; zowel qua opdruk als qua vorm. Verder zal deze batch in de gehele logistieke keten een spoor van rijstkorrels hebben achtergelaten en heeft de verpakker waarschijnlijk ook te veel gewicht afgevuld, wat ten koste gaat van zijn marges. En de consument heeft minder gebruiksgemak omdat het maximale vulniveau was overschreden wat leidt tot knoeien.
Met een verpakkingskundige dicht bij de verpakkingslijn bestaan dit soort problemen bijna niet. De verpakkingskundige zorgt bijvoorbeeld voor eenduidige instel-instructies voor de verpakkingsmachines, waardoor de volgorde van het sluiten/verlijmen van de kleppen niet verkeerd kan gaan. En voor het juiste vulgewicht om de vaak krappe marges positief te houden. Met deze instructies kan de afdeling kwaliteitscontrole op tijd ingrijpen.
Naast bijvoorbeeld het minder milieubelastend maken van verpakkingen is dit ook een onderdeel van het werk van een verpakkingskundige. Ook een deel waar de consument vrijwel nooit bij stil staat.
Dit soort details aan de verpakking en het verpakkingsproces moeten allemaal kloppen. Om de muizen uit de keuken te houden. Ik heb er overigens niet minder smakelijk om gegeten.
Deze column is van Koen Kuypers van Organon. Deze maandelijkse column is een samenwerking tussen Easyfairs en de VNV (Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen). De VNV is de Nederlandse vereniging van experts op het gebied van verpakking en verpakken (www.verpakkingskundigen.nl).
