door: maxime schuurman, verpakkingstechnoloog bij empwr nutrition
Verpakt in een mooie wikkel met daaromheen een weldoordacht design op het vouwkarton, gepreegd met bijpassend design, inspelend op gevoel, luxe en uitstraling. De hele verpakking overtuigt de consument om het product te kopen. Verzot als ik ben op chocolade laat ik me ook altijd verleiden door dat premium gevoel en die prachtige afwerktechnieken die de verfijning van het product uitstralen. Wat de toepassing van het product ook zal worden, een chocoladetaart of gewoon als lekker tussendoortje, ik stop hem in mijn winkelmandje. In deze column van Maxime Schuurman lees je een ander perspectief op luxe producten zoals chocoladeverpakkingen.
Vanwege de eigenschappen van chocolade is het verpakken in aluminium zeer functioneel, echter is het verpakken in slechts aluminiumfolie te weinig om de kwaliteit van het product te kunnen waarborgen. De kans op een lek in de folie of een gebroken reep is te groot. De functionaliteit van het karton komt goed te pas en beschermt het product op breekbaarheid. Opvallend is dat de verpakking perfect om het product heen past. In vergelijking met een zak chips is dit super efficiënt verpakt. Echter, als je in het totale winkelschap van de chocolade goed oplet is het zichtbaar dat er nogal wat verschil zit tussen de verschillende merken. Van luxe tot goedkopere versies, verpakt in plastic of gewikkeld in papier.
Omdat het product een extra dun tablet is vergt het meer bescherming, maar dit maakt de hoeveelheid verpakkingsmateriaal van het product enorm hoog. Is de toepassing van deze hoeveelheid verpakkingsmateriaal niet misschien een beetje overbodig? Wat maakt dat die afweging tussen het luxeplaatje en de nodige hoeveelheid verpakkingsmateriaal zo tegenstrijdig is? Zou die afweging überhaupt nog een mogelijkheid moeten zijn in de hedendaagse verpakkingsproblematiek?
Merkuitstraling is zodanig een bepalende factor voor producenten; de kostbaarste en minst duurzame afwerktechnieken worden hier toegepast om zich te kunnen onderscheiden van dat plastic wikkeltje dat 3 schappen lager ligt. Wat als hier gewoon een papieren wikkel omheen zat, zou het product dan echt minder luxe uitstralen? En gerecycled papier? Wat als je kiest voor een label in plaats van een wikkel? Slechts het kartonnetje i.p.v. beide materialen? Minder bedrukking of juist creatief zijn met zo min mogelijk kleuren? Eerdere innovaties zoals in wasmiddel/handzeep laten zien dat ook dat succesvol kan zijn. De invloed van de nieuwe wetgeving (PPWR) zal hier ook nog op losgelaten moeten worden en doen blijken dat het ook anders kan.
Tevens is het voor de meeste merken belangrijk om die oppervlakkige interesse van de consument om te zetten in volledige betrokkenheid en overtuiging van het product. Die belangstelling zou ook gewekt kunnen worden door uit een ander perspectief te kijken naar luxe producten, te innoveren op materiaalsoorten die in duurzaam opzicht een beter alternatief zijn dan het huidige en tegelijkertijd ook een vorm van luxe uitstralen. Overbodig verpakkingsmateriaal is dan toch niet zo weldoordacht. Mag het dan eindelijk tijd zijn voor verandering in het luxesegment! Zou de reep verpakt zitten in een papieren wikkel of een duurzamer alternatief, zou ik hem nog steeds in mijn winkelmandje stoppen.
Deze maandelijkse column is een samenwerking tussen Easyfairs en de VNV (Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen). De VNV is de Nederlandse vereniging van experts op het gebied van verpakking en verpakken (www.verpakkingskundigen.nl).