In 2009 liep Tyson Gay de 100 meter in 9,69 seconden. Dat is ongelofelijk snel. Resultaat van talent, jarenlange training, discipline en opoffering. Drie jaar later deed Yohan Blake exact hetzelfde. Hij liep even snel. Sneller dan snel. Een geweldige prestatie.

Nu hebben deze supersprinters de pech dat er in hun tijd ook nog ene Usain Bolt rondrende en die was nog sneller. Snellerder. Snellerder dan snellerst. Hij liep op 16 augustus 2009 de 100 meter in^: 9,58 seconde. Nog steeds het wereldrecord. Speedy Gonzales en Road Runner lijken er slakken bij.

Maar hoe verwoorden sportverslaggevers dit? Op een vreemde negatieve manier. Ze zeggen dat Tyson en Yohan 11 honderdsten van een seconde langzamer waren dan Usain. Langzamer zeggen ze. LANGZAMER! Daarmee zeggen ze dus dat Usain ook langzaam was toen hij zijn wereldrecord liep.

Ga er maar eens op letten bij sportwedstrijden. De nummer twee is altijd langzamer. Ook al was hij sneller dan het oude wereldrecord. Al heel lang stoor ik me hier aan. De rest van de wereld zal het een worst wezen. Worst is trouwens de overtreffende trap van bad, maar dat is Engels en daar gaat het nu niet om.

Er is een vergrotende trap die me nog veel meer stoort. En dat is “duurzamer”. Bedrijven gebruiken het vaak als ze een heel klein stapje richting duurzaamheid zetten. Of de groene verfkwast hanteren. Ze weten niet hoe hard ze dan van de daken moeten roepen dat hun product duurzamer is geworden. Ze bedoelen: minder onduurzaam. Minder vervuilend. Minder slecht. Maar nog niet goed.

Je kunt alleen duurzamer worden als je al duurzaam was. Maar duurzamer dan duurzaam bestaat helemaal niet. Als je tien vlekken op je jas hebt en je verwijdert er eentje is die jas nog niet schoon.

Wasmiddelenmakers roepen ook al tig jaar dat hun poedertje nu nog schoner wast. Witter dan wit! Elk jaar weer. Maar schoner dan schoon bestaat ook al niet.

Duurzaamheid wordt steeds meer een reclameslogan. Net zoals het woord recyclebaar. Alles is recyclebaar. Het zegt niks. Helemaal niks. Minder dan niks. Nog nikser dan niks.

Mensen voelen zich goed als er iets over duurzaamheid op de verpakking staat. En bedrijven en reclamebureaus weten dat en maken daar slim gebruik van.

En ja, dat heb ik door. Ik zit er bovenop en laat het zien aan de wereld. Want al is de duurzaamheidsleugen nog zo snel, de Zwerfinator achterhaalt hem wel.

Wie greenwasht wordt gebasht. U bent gewaarschuwd.

Onze vaste columnist Dirk Groot “Zwerfinator” zet zich in om het zwerfafval en plastic soep tegen te gaan. Meer weten over zijn missie en acties? Bekijk hier zijn website.