Columnist: Marieke Havermans, Senior Business Developer Circular Packaging bij TNO
Vorige week tijdens een werkbezoek in Duitsland ging ik samen met Ton Knipscheer, zoals zoveel verpakkingspassionata’s, voor een storecheck naar Kaufland. Het aanbod kerstproducten was overweldigend. Maar ook duidelijk zichtbaar was de struggle met duurzaamheid. We zagen vermeldingen op verpakkingen zoals: recyclebaar, duurzaam, ethisch geproduceerd, biobased, biodegradable, etc.
Als jong kind werden bij ons thuis verpakkingen gedetermineerd op materiaalsoort en op oververpakking. Eén van de slechtste voorbeelden, aldus mijn vader, was de verpakking van Ferrero Rocher met de transparante hard kunststof bak van PVC, tussenlayers, cupjes, stickers, folie, etc etc. En inderdaad na een hele berg verpakkingsmateriaal blijft er een klein bolletje chocolade over. Minstens 40 jaar later is het op het gebied van dit soort verpakkingen qua oververpakking nog maar weinig veranderd.
Okay, Ferrero Rocher heeft tegenwoordig een “eco-box”: recyclebaar van transparant PP en 40% materiaalbesparing. Daarnaast mijn voorbeeld verpakking gemaakt van karton. Wel met embossing, goudfolie, UV lak en een volledig vastgelijmd venster, waardoor deze me niet meer recyclebaar lijkt. En in de verpakking een golfkartonnen inlayer, een goudkleurig PET tray, gekleurde alu folie en bedrukte wikkel. Maar…. gelukkig “ohne palmöl”!
Ik begrijp dat in het seizoen segment deze extreem luxe verpakkingen inspelen op de gevoelswaarde van de consument. En dat zonder dit soort luxe verpakkingen het een uitdaging wordt je producten voor premiumprijs te verkopen. Maar hoe gaan deze producenten om met de komende verplichtingen vanuit de PPWR? Is een product in een minimale verpakking nog wel te verkopen voor een premiumprijs?
