Column door: Rens van de rakt, Packaging Technologist bij Vetico BV
In deze column, geschreven door Rens van de Rakt in samenwerking met de Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen, duiken we dieper in het vraagstuk van verpakkingen en duurzaamheid. Geïnspireerd door een alledaagse ervaring met een kaasverpakking, analyseren we de impact van verpakkingsmaterialen, bespreken we mogelijke verbeteringen en roepen we op tot actie binnen de verpakkingssector. Van het heroverwegen van onze koopgewoonten tot het betrekken van stakeholders bij duurzame initiatieven, ontdek hoe kleine veranderingen een grote impact kunnen hebben op ons milieu en onze samenleving.
Wie houd er niet van lekkere kaas voor bij de Italiaanse pasta. Zo vond ik onderstaande verpakking op de website van de supermarkt op wielen. Gemakt dient de mens, dus met het oog op een lekkere pasta dit zakje besteld en werd netjes de volgende dag op afgesproken tijd bezorgd, samen met de overige boodschappen die komende week noodzakelijk zijn.
Eenmaal geleverd dacht ik bij mezelf, eigenlijk is het niet normaal dat je een sachet aanschaft met 60g kaas, welke in ons gezin van 5 na 1x pasta eten volledig geconsumeerd is. Waarom koop ik niet gewoon een blok kaas en schraap ik hier elke keer het benodigde vanaf? Je hebt dan in verhouding minder verpakkingsmateriaal verbruikt en het zal mogelijk ook wat voordeliger zijn. Aan de andere kant moet je ook denken aan de houdbaarheid, maar af en toe een klein stukje schimmel wegschrapen is niet zo erg toch?
De milieu impact van verpakkingsmateriaal is maar ongeveer 10%, de overige 90% is het product zelf. Kortom, een persoonlijk dilemma. Kijkend naar de verpakking zelf, met de aankomende PPWR wetgeving in ogenschouw nemende, zal deze niet door de keuring komen mijn inziens. Er is werk aan de winkel.
Op de eerste plaats is de headspace aanzienlijk, mijn verwachting is dat verpakking zeker 25% in afmeting gereduceerd kan worden. Niet alleen trek je dan aan het touwtje reduce, maar ook de kostprijs van je verpakking gaat omlaag. Een win-win situatie. Naast rethink (een blok kaas aanschaffen i.p.v. een zakje), is reduce mijns inziens een sterk middel om snel tot verbeteringen te komen, voor mij is dit low hanging fruit. Makkelijk uitvoerbaar en in korte tijd te realiseren.
Ten tweede constateer ik dat de folie voorzien is van een gemetalliseerde tussenlaag en niet uit MONO materiaal bestaat. Verpakking lijkt van PET/PE te zijn, kijkend naar de strakke seals zonder enige vorm van kreukels of krimpverschijnselen. De kaas is verpakt onder beschermende atmosfeer, dus een goede zuurstof barrière is gewenst. Tegenwoordig is dit ook goed op te lossen door een EVOH tussenlaag toe te passen in de PE.
Wat me overigens ook fascineert is het feit dat er een tearnotch in de verpakking is aangebracht, net boven de zipper, echter is de folie zo stug dat het eraf scheuren van de bovenzijde met geen mogelijkheid is te doen. Er staat overigens ook een schaar op de achterzijde van de verpakking, dus de combi snap ik niet helemaal.
We hebben als verpakkingssector een verantwoordelijkheid richting onze samenleving en ons milieu, laten we met zijn allen de handschoen oppakken en dit varkentje wassen. Geloof me, dit is een helse zo niet ondoenbare klus, maar als we vandaag niet met kleine stapjes beginnen dan weten we zeker dat het niet goed komt.
Early engagement is hierbij een effectieve tool. Ga met je klanten en leveranciers in gesprek, maak duurzaamheid bespreekbaar en start bij de wortel. Dat is mijns inziens de manier om enerzijds de merkbeleving te gaan begrijpen en anderzijds hier op in te spelen met betrekking tot duurzaamheid.
Deze maandelijkse column is een samenwerking tussen Easyfairs en de VNV (Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen). De VNV is de Nederlandse vereniging van experts op het gebied van verpakking en verpakken (www.verpakkingskundigen.nl).
