Columnist: Marije Baas – van der Wel
Toen ik de vraag kreeg om deze column te schrijven, bleek de verpakkingskeuze toch moeilijker dan verwacht! De verleiding om een verpakking te kiezen waar ik ‘zakelijk’ dagelijks mee bezig ben was groot. Het dringende verzoek om iets te zoeken waarmee je zelf geen banden hebt, vergemakkelijkt de keuze, als bijkomend voordeel, geen scheve gezichten bij werkgever of klant.
Op onderzoek in de supermarkt tref ik in de koeling iets moois aan, DE Ice Macchiato. 230 ml ijskoffie in een verpakking met een veelheid aan materialen, bedrukkingen en productie technieken, dit moet ‘m worden!
De thermogevormde beker is voorzien van een offset bedrukte kartonnen wrap. De beker is gesloten met een aluminium topsealfolie welke tevens voorzien is van een bedrukking. Daar bovenop prijkt, als kers op de taart, een thermogevormde ‘drink’-deksel. De beker is van PP en de deksel van APET. Op de bodem van de beker staat een inktjet codering met de THT en een productiecode.
De kartonnen wrap is voorzien van een scheurstrip waarop staat ‘peel off for recycling’. De wrap komt verrassend makkelijk van de beker en zit met een ieniemienie druppeltje hotmelt aan de beker gelijmd. Verder vallen me direct één ding op aan deze keurig offset bedrukte wrap, namelijk een variëteit aan logo’s:
- Een logo met een dode schildpad dat me vertelt dat dit product plastic bevat (daarnaast een vertaling van deze tekst in het frans).
- Een ‘groene punt’ recycle logo.
- Een logo met een mannetje dat de beker weggooit, met daaronder de tekst ‘Hit the bin’.
- Een logo van de afvuller, waaruit ik opmaak dat dit artikel gevuld wordt in Oostenrijk.
- En nog een logo van ‘Rainforest Alliance’ met een kikker erop, en het woordje koffie eronder.
Een aantal jaren geleden heb ik me een klein beetje verdiept in de weggooiwijzer, maar dit komt me niet bekend voor. Ik denk dat dit duidelijker moet kunnen, het KIDV heeft daar richtlijnen voor, zodat de consument beter begrijpt welk onderdeel van de verpakking waar weggegooid moet worden. Hierdoor neemt de kans op recycling van de gebruikte materialen toe.
Deze prachtige verpakking springt in het oog, maar bovenal denk ik, wat veel (verschillende) materialen! Om te beginnen de beker met de kartonnen wrap; uiteraard ‘bespaart’ de wrap kunststof doordat beker hierdoor dunner kan, maar het risico is groot dat men het karton niet van de beker scheidt en dat het materiaal niet gerecycled wordt, een gemiste kans. Bij mono-materiaal is de kans hierop groter. Dus wanneer de beker volledig van kunststof is behoud je de barrière eigenschappen, en neemt de kans op juist afval scheiden toe. Echter blijft een puntje van aandacht de beleving van de consument bij kunststof ten opzichte van karton.
Ook de aluminium topsealfolie zou vervangen kunnen worden door een kunststof topseal folie.
Als laatste toch nog even aandacht voor de deksel. Deze sluit lekvrij af, ook tijdens het drinken. Hij draagt bij aan de ‘koffie-beleving’. Maar voor mij overheerst uiteindelijk toch een beetje het gevoel van overdaad. Deze potentiële materiaal besparing is wat mij betreft snel gemaakt…
Deze maandelijkse column is een samenwerking tussen Easyfairs en de VNV (Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen). De VNV is de Nederlandse vereniging van experts op het gebied van verpakking en verpakken (www.verpakkingskundigen.nl).
